De cirkel verwijst naar hun basisgedachte dat wij als 'zijnde' (als schepsel, mens, dier, plant,...) van nature uit gevangen zitten in de vervloekte cirkel van wedergeboorte. Het is vooral onze gehechtheid aan de uiterlijke wereld en aan de illusie dat onze persoon (psyche, karakter, identiteit, ziel,... ) als een onveranderlijke kern zou kunnen bestaan.
Alles is voortdurend in beweging en het rad staat nooit stil. We worden meegesleurd in de stroom van gebeurtenissen en zien zelfs niet dat wij geen twee minuten diezelfde persoon zijn.
Het enige onvergankelijke middelpunt van ons leven en de kosmos is te bereiken langs de acht wegen die naar het midden van het wiel leiden, naar de as dus, misschien wel de enige plaats waar het wiel stil staat en tegelijk verbonden is met het geheel.
Het is dat stille punt dat zij 'nirvana' noemen, de verlichting. Verlichting omdat je pas dan, in dat licht, ziet en beseft hoe het hele wiel samenhangt.
Loskomen en onthechting, dat zijn dan ook de belangrijkste vaardigheden die een mens in zijn leven moet oefenen. Elke dag nadenken over je dood, over de vergankelijkheid, dat is een absolute must. Het leren aanvaarden dat je maar één echte zekerheid hebt in je leven: dat je elk uur dichter bij je eigen dood komt. En ook het (af)sterven van alles en iedereen rondom jou.
Je kan dat ontkennen natuurlijk. Doen alsof je het niet merkt.
Veel wijzer is het om de werkelijkheid te zien zoals ze is en van daaruit alle vergankelijke zaken los te laten, je er niet aan te hechten...
