Waarom houden mensen zo vast aan wat is? Wat is? Als je niets verandert vandaag, dan doe je dat morgen ook niet, tenzij je beslist om het wel te doen. Ik kan soms echt niet begrijpen dat mensen koppig vasthouden aan hun gewoontes. Routine is misschien wel nodig om structuur te hebben als gezin, maar structuur is ook een vergif. Een vergif dat ons langzaam maar zeker in de ban houdt en ons denken aantast om flexibel te zijn of te worden. Als alles een automatisme wordt, wat blijft er dan nog over van je denken? Hoe vaak rij je niet naar huis met je gedachten ver weg van het autorijden? Tot je ineens beseft waar je nu al bent. Dit is een automatische handeling die je doet omdat je het kent en al vaker gedaan hebt ook. Ons denken is ook zo. Vaak zie je dingen niet zoals ze werkelijk zijn omdat ons brein ons voor de gek houdt.
